PZT radio

             Odbiorniki radiowe PZT były stosunkowo tanie, ale też niskiej klasy, na poziomie odbiornika ludowego/popularnego.
Wszystkie aparaty, poza modelem Olimpic, były w układzie reakcyjnym, jedno lub dwuobwodowe i nie posiadały zakresu fal krótkich.
Produkcja nie charakteryzowała się sezonowością, jako to było w dużych firmach /Elektrit, Philips czy Telefunken/, oznaczało to, że poszczególne modele produkowane były przez szereg lat.
Prawie wszystkie odbiorniki radiowe nosiły wspólną nazwę – ECHO.
Dalej następowała grupa cyfr /trzy lub cztery/ oraz litera, np. Echo 241 B, Echo 1211 Z.
I cyfra oznaczała ilość obwodów strojonych, II – ilość lamp /bez pomocniczych/, III – symbol kolejnego typu w grupie. Litery oznaczały: Z – zasilanie prądem zmiennym, 
S – prądem stałym, B – zasilanie bateryjne.
             Budowane były w skrzynkach ze sklejki i fornirem z jasnego orzecha. Aparaty wyposażone były w antenę świetlną oraz umożliwiały włączenia eliminatora Echo.
Odbiorniki radiowe były stosunkowo tanie, ale też niskiej klasy, na poziomie odbiornika ludowego/popularnego.
Wszystkie odbiorniki, poza modelem Olimpic, były w układzie reakcyjnym, jedno lub dwuobwodowe i nie posiadały zakresu fal krótkich.
Produkcja nie charakteryzowała się sezonowością, jako to było w dużych firmach /Elektrit, Philips czy Telefunken/, oznaczało to, że poszczególne modele produkowane były przez szereg lat.
Prawie wszystkie odbiorniki radiowe nosiły wspólną nazwę – ECHO.
Dalej następowała grupa cyfr /trzy lub cztery/ oraz litera, np. Echo 241 B, Echo 1211 Z.
I cyfra oznaczała ilość obwodów strojonych, II – ilość lamp /bez pomocniczych/, III – symbol kolejnego typu w grupie.
Litery oznaczały:
Z – zasilanie prądem zmiennym, 
S – prądem stałym, B – zasilanie bateryjne.
Budowane były w skrzynkach ze sklejki i fornirem z jasnego orzecha. Aparaty wyposażone były w antenę świetlną oraz umożliwiały włączenia eliminatora Echo.

W ostatnich latach przed wybuchem wojny zakład rozwijał się bardzo dynamicznie, budując m.in. nowe filie w Centralnym Okręgu Przemysłowym. 
Zatrudnienie przed wybuchem wojny wynosiło ponad 3.600 osób.

Należy zauważyć, że Polska posiadała bardzo małe nasycenie aparatami radiowymi i mieściła się w klasyfikacji radiofonicznej w ogonie Europy (17 miejsce).
Prócz tego liczba abonentów detektorowych stale rosła, co zasadniczo odróżniało Polskę od  większości krajów europejskich, gdzie odbiorniki detektorowe były tylko etapem przejściowym do popularnych i tanich aparatów lampowych. 
Tych ostatnich prawie nie wyprodukowano w Polsce przez cały okres międzywojenny.
Dopiero w 1939 roku PZT rozpoczęły realizacje tego planu, lecz nie został on ukończony.