Linki - źródła

                                                          Piotr Paszkowski
           Moja kolekcja, gromadzona przez okres 15 lat,
to zbiór blisko 200 odbiorników radiowych 
i urządzeń związanych z radiotechniką. 
Większość z blisko 160 odbiorników to radia lampowe 
i kryształkowe wyprodukowane przed 1939 rokiem. Pozostałe to odbiorniki powojenne, z lat 50-tych i 60-tych, dokooptowane do kolekcji ze względu na jakiś szczególny walor sentymentalny, estetyczny, historyczny lub techniczny. Na część obejmującą  przedmioty związane 
z radiotechniką i radiofonią składają się głośniki, mikrofony,  urządzenia pomiarowe, anteny pokojowe, przełączniki antenowe, kryształki, słuchawki, czasopisma, broszury i materiały reklamowe.
Ze względu na dostępność, najliczniej reprezentowane są w moich zbiorach (około 1/3 kolekcji) odbiorniki wyprodukowane w Niemczech.
W rozbiciu na kraj pochodzenia, na pozostałą cześć kolekcji składają się w mniej więcej równych proporcjach odbiorniki polskie, holenderskie, czeskie, angielskie, francuskie i amerykańskie.
Pomimo, że radia zbieram już od lat 15, zasadniczą część kolekcji zgromadziłem w stosunkowo krótkim okresie wczesnych lat 90-tych, kiedy to odbiorniki zaczęły się pojawiać na pchlich targach i w sklepach ze starociami. W historii radia najbardziej interesuje mnie ewolucja wystroju zewnętrznego odbiornika, przemiany wyglądu determinowane zmianami obowiązującego kanonu wzornictwa,  pojawianiem się nowych technik wytwórczych, adaptacją radia do roli przedmiotu  pełniącego funkcje estetyczne. Stąd moim początkowym zamysłem było zbieranie wyłącznie odbiorników bakelitowych, jako ciekawszych, ze względu na możliwości tworzywa, w formie.
Dyscypliny kolekcjonerskiej, jak to często bywa, nie udało mi się jednak zachować. 
 I tak, choć radia bakelitowe stanowią trzon mojej kolekcji, do zbiorów moich, w wyniku ulegania pokusie różnorodnych okazji, trafiły  z czasem radia o obudowach z innych materiałów i odznaczające się innymi niż estetyczne walorami.

        Był wytrawnym kolekcjonerem wyróżniającym się humanistycznym podejściem do radiowej pasji. 
To właśnie Piotr był jednym z trzech założycieli  T-wa Trioda w 2007 r., organizującego spotkania kolekcjonerów radiowych. Brał czynny udział 
w naszych spotkaniach,  a także organizował 
i propagował inne radiowe projekty. Jednym z nich była Jego wystawa oraz wystąpienie w ASP poświęcone wzornictwu radiowemu, było to w 2009 r. 
W następnym roku, w gmachu MSZ, Jego miejscu pracy, wystawiał sprzęt radiowy AK z czasów okupacji.
Miał wiele planów związanych z tematem radio-retro, niestety nagła choroba uniemożliwiła ich realizację.
                                                          Żegnaj Przyjacielu!