PWŁ radio

              W roku 1919 zorganizowano w Warszawie na Mokotowie /następnie przeniesiono do Śródmieścia na ulicę Chmielną/ – Centralne Wojskowe Warsztaty Radiotelegraficzne. Zajęły się one remontem radiostacji przewoźnych, kierował nimi por. inż. Jan Machcewicz.
Była to „kolebka” rodzącego się państwowego przemysłu radiotechnicznego.
Warsztaty przekształcone zostały następnie w 1923 roku w Centralne Zakłady Wojsk Łączności prowadzące prócz remontów także produkcję sprzętu radiotechnicznego.
W końcu 1927 roku powstaje z nich – Państwowa Wytwórnia Łączności – PWŁ. Zadaniem PWŁ było konstruowanie oraz produkcja sprzętu radiowego na potrzeby wojska, poczty, lotnictwa i marynarki. Skompletowano personel techniczny i zorganizowano odpowiednie zaplecze, w roku 27 zatrudnienie wynosiło 216 robotników oraz 29 inżynierów
i techników, dyrektorem był kpt. inż. Antoni Krzyczkowski. Rok 1929 przynosi przeprowadzkę na ul. Ratuszową do specjalnie wybudowanego wielkiego kompleksu budynków.
Wytwórnia opracowała i produkowała na potrzeby wojska m.in. polowe radiostacje typu RKD oraz stacjonarne radiostacje dużej mocy.
Na zamówienie Polskiego Radia, fabryka przystępuje w roku 29 do opracowania a następnie produkcji masowego, popularnego i taniego odbiornika detektorowego Detefon. Zespołem kierował inż. Wilhelm Rotkiewicz /późniejszy twórca „Pionier-a” z Dzierżoniowa/.
W 32 roku powstaje wzmacniacz lampowy do Detefonu – Amplifon, umożliwiający słuchanie radia szerszemu gronu osób. Głośność ustawiana jest poprzez regulację naciągu kotwicy głośnika magnetycznego, dostępną z tyłu obudowy. Opracowanie wzornicze aparatu – bardzo ciekawe.
Także w roku 1932 PWŁ przenosi się na ul. Grochowską 30, do siedziby Państwowej Wytwórni Aparatów Telegraficznych i Telefonicznych – PWATT i obie tworzą –
 Państwowe Zakłady Tele- i Radiotechniczne – PZT.